آنتراسیت (Anthracite)، زغالیست سخت، سیاه و براق که دارای حداقل مقدار آب و مواد فرار و بیشترین مقدار کربن (بین 75 الی 95 درصد) می باشد.کانی آنتراسیت علی رغم دارا بودن مقدار زیاد کربن، به سختی مشتعل می شود و وقتی می سوزد، شعله آبی کوتاه و بدون دود دارد و آخرین فرآورده تغییر و تبدیل مواد گیاهی از طریق سلسله مراحل زغال نارس، لیگنیت (lignite) و زغال بیتومینه (Bituminous) است. در سال 2010 مقدار تولید آن در کل جهان برابر 670 میلیون تن بوده است.
تفاوت کربن اکتیو و آنتراسیت در تصفیه آب چیست؟
بستر آنتراسیت در فیلتر شنی و فیلترهای پیش تصفیه آب و فاضلاب جهت جداسازی مواد معلق به کار گرفته می شود که معمولا بخاطر مراحل تصفیه شیمیائی پیشین و افزودن مواد شیمیائی درشت گردیده و بخاطر سایز بزرگشان قابل جداسازی توسط سنگ های آنتراسیت می باشند. منافذ بیرونی زغال سنگ آنتراسیت بسیار کوچک است لذا جذب مولکولی آن ضعیف بوده و توانایی حذف بسیاری از مولکول های مزاحم در آب (مانند روغنی و مواد فرار) را ندارد.